‘Ik begrijp steeds beter dat Hij er bij is’
Terwijl ik schrijf, rukt de wind wild aan de boomtoppen. Donkere wolken die gordijnen van regen voortslepen over het land worden afgewisseld met zonovergoten zwermen spreeuwen die spelen op de wind. Het weer van de beginnende herfst omgeeft de gebeurtenissen van de laatste weken - zowel die op het grote wereldtoneel als die in de gemeente - zoals een goeie soundtrack een film.
Met de Bijbelstudiegroep die we in samenwerking met Hope & Faith organiseren begonnen we deze week te lezen in de Bergrede (Matt. 5). Daar spreekt Jezus tegen de vele mensen die Hem zijn beginnen volgen over het Koninkrijk van God. ‘Zalig zijn de armen van geest, want van hen is het koninkrijk der hemelen’, zegt Hij (Matt. 5: 3 HSV). In de NBV21 zijn Jezus’ woorden vertaald met ‘Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het Koninkrijk van de hemel.’
Een jonge man deelt hij hoe hij op alle vlak druk en in eigen oog goed bezig was om zelf een goed leven vorm te geven en hoe hij in die zoektocht volledig vast liep. ‘Op een gegeven moment zat ik thuis in de woonkamer te huilen.’ Hij kon het niet meer overzien, het leven. ‘Ik heb toen gebeden en God gevraagd het stuur van mijn leven in handen te nemen. … En in de afgelopen jaren is mijn leven op alle vlakken heel anders geworden. Ik probeer gewoon te lezen in mijn Bijbel, te bidden, want dat zijn de dingen die God ons geeft om Hem te kennen. Ook om dat samen te doen met andere christenen, daarom kom ik ook naar hier. … Ik begrijp steeds beter dat Hij er bij is.’
Of het nu gaat over het woelen van de wereld, over een mening vormen of ons afgrijzen en onbegrip te verwoorden over de verschrikkelijke situatie in het Midden-Oosten en op zoveel andere plaatsen, over de gang van zaken in het kerkverband waar onze gemeente deel van uitmaakt, over het afscheid nemen van onze emeritus-predikant of over het binnenkort verwelkomen van een nieuw dooplid van onze gemeente, over de dingen die spelen in ons eigen leven: hier begint het mee. Niet met het juiste antwoord, maar met het besef en erkenning van onze voortdurende afhankelijkheid van Diegene die deze woorden spreekt.
We mogen ons elke dag opnieuw aan Hem toevertrouwen, Hem vragen ons bij de hand te nemen, ons te vergeven wanneer we Hem, elkaar of onszelf geen recht doen, ons te beschermen voor het kwaad en ons hart en leven bij Hem uitstorten.
Want - op goede momenten en in moeilijke tijden, als de zon schijnt of donkere wolken al het licht lijken te verzwelgen - Hij is de Heer van dat Koninkrijk, Hij wil de Heer van heel ons leven zijn. Hij is de Weg, de Waarheid én het Leven.
