Hij komt

In onze cultuur benaderen we moeilijkheden graag praktisch, met een oplossing. We zijn er op gericht efficiënte oplossingen te verzinnen voor dingen die mis gaan of om te voorkomen dat dingen die misgegaan zijn zich herhalen. Technologische, financiële, beleidsmatige, medische, wetenschappelijke of organisatorische oplossingen. Maar ook oplossingen voor de financiële situatie van onze gemeente, voor verschillende facetten van het gemeenteleven in vacante tijden of voor het vacant zijn zelf. Of, van een heel andere orde: ‘oplossingen’ om het interieur van je woning te verbeteren, of om minder tijd kwijt te raken aan het bereiden van maaltijden.

Lam Gods

- Annunciatie. Van Eyck, 143

Op momenten dat we geconfronteerd worden met dingen die niet op te lossen vallen, vallen we vaak door de mand. We zijn niet zo goed bestand tegen het verliezen van de controle die we menen te hebben over ons leven, over onze wereld.

De Advent nodigt ons uit om tot stilstand te komen bij zo’n niet op te lossen probleem: hoe kunnen wij — hoe kan ik — bestaan voor het aangezicht van de almachtige, heilige en rechtvaardige God? Alle antwoorden, alle oplossingen die ik kan bedenken, vallen aan gruzelementen op de grond. Ik krijg het niet opgelost. Het kerkelijk jaar begint met een periode van verstilling, waarin mijn hart klaargemaakt wordt voor het Goede Nieuws: ik blijf niet overeind voor Zijn Aangezicht, maar Hij verwaardigt Zich wel om voor mijn aangezicht te komen staan. Dat deed Hij heel tastbaar, tweeduizend jaar geleden, in een uithoek van een van de grote rijken van destijds, in een stal. Hij werd Mens. Dichterbij kan niet.

Wanneer Hij het leven binnenkomt, lossen niet alle problemen in deze wereld vanzelf op. Integendeel, vaak wordt het leven er niet makkelijker op wanneer God binnentreedt, en evenmin verdwijnt alle onduidelijkheid. Lees de Bijbel er maar op na. Wat er wel gebeurt, is dat het perspectief radicaal hertekend wordt, open wordt getrokken, naar het grote verhaal van God en Zijn schepping, van God en de mensen.

Wanneer de engel aan Maria zegt wat God met haar van plan is - en daarmee impliciet aankondigt dat haar hele leven overhoop gehaald zal worden - antwoordt zij: ‘De HEER wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.’ (Luk. 1: 38 NBV21) Overziet zij het geheel? Is het de oplossing die zij verzonnen zou hebben als beste manier om God te dienen? Biedt het haar het leven dat ze voor ogen had voor dat die engel zich aandiende?

Ook dit jaar biedt de Advent ons de tijd om onze ‘oplossingen’ te laten vallen, om ruimte te laten ontstaan waarin God met Zijn antwoord mag komen. Laten we die tijd ook nemen om ons daar op voor te bereiden, elk voor zich, maar ook als gemeente. Met de bede van het oude adventslied:

Hoe zal ik u ontvangen,
hoe wilt Gij zijn ontmoet,
O, 's werelds hoogst verlangen,
des sterv'lings zaligst goed?
Dat ons uw Geest verlichte!
Houd zelf de fakkel bij,
die, Heer, ons onderrichte,
wat U behaag'lijk zij!