Gedachten over vasten en bidden

• Vasten betekent: je laat voor een bepaalde tijd eten en/of drinken, of ander genot, achterwege, om zo meer tijd te hebben voor gebed en ontvankelijker te worden voor het Woord van God, meer te verlangen naar Zijn glorie en Koninkrijk in je eigen leven en in de wereld.

• Bidden en vasten worden in de Bijbel vaak in één adem genoemd. Vasten is geen doel op zichzelf. Door te vasten komt er meer tijd en aandacht voor gebed.

• Waarom zou je vasten? Twee redenen: 1. Je doet het tot eer van God. Door eten en drinken te laten staan, zeg je eigenlijk tegen God: 'Ik wil graag meer naar U verlangen dan naar al het andere. Ik heb U zelfs meer nodig dan eten en drinken.' 2. Het is een zegen voor onszelf. Niet dat vasten altijd zo fijn voelt. Maar juist als je je zwak voelt, voel je dieper je afhankelijkheid van God. Er komt tijd en ruimte om te luisteren naar God.

• Elke mens heeft verlangens. We hebben de neiging die verlangens te stillen met onbenullige dingen. Door te vasten oefen je je in het verlangen naar God.

• In de Bijbel is vasten vaak verbonden met verootmoediging. Bij vasten hoort ook schuldbelijdenis, zelfonderzoek (is er in mij een verkeerde weg?). Hoogmoed en trots leg je neer voor God.

• Je richt je hart en leven (opnieuw) op Gods Woord en op het Koninkrijk van Christus.

• Je mag bidden om meer van Gods wil te verstaan voor jouw leven.

• Je bent solidair met de armen, die niet vrijwillig kiezen voor honger of dorst. Je oefent je om te minderen en je vreugde niet in overvloed, rijkdom of genot te vinden, maar in God.

• Er staan ook kritische dingen over vasten in de Bijbel. Als je gaat vasten om trots op jezelf te zijn, of ermee te koop te lopen, kun je beter niet vasten. Vasten betekent ook niet dat je niet mag genieten van de dingen die God geeft. Je vast ook niet altijd. Maar in de week dat je vast, plaats je de omgang met God boven al het andere door er meer tijd en aandacht aan te geven.

• Vasten is geen verplichting. Maar Jezus zei wel: 'dan zullen zij vasten' (Mat. 9:15). Waarom zouden we daaraan geen gehoor geven?