Christelijke Gereformeerde Kerk Antwerpen-Deurne
We maken tegenwoordig op één dag misschien wel meer keuzes dan 100 jaar geleden in een heel jaar. Toen hoefde men meestal niet na te denken, staande voor de kledingkast (er was vaak alleen werkkleding en zondagse kleding) en een carrière richtte je niet naar eigen keuze in: meestal ging je in het voetspoor van je vader. Je mag kiezen hoe je het tegenwoordig wilt noemen: keuzedwang, keuzemoeheid, keuzestress of zelfs keuzeangst. Dat laatste is er ook echt onder de jongere generatie: kiezen is verliezen en als je nu de keuze maakt wat je dit weekend gaat doen, mis je misschien de nog leukere optie (als die komt). › LEES VERDER
Een kink in de kabel. Een kink was een knoop in een scheepstouw. Door die knoop kon het touw niet verder vieren en kon de vaart zo niet verder. Alles kan goed gaan, maar als er opeens een kink in de kabel komt, moet die er eerst uit. Dan pas kun je verder. Zo was het ook in de christelijke gemeente in Jeruzalem. Alles lijkt goed en mooi te gaan. Er is sprake van geweldige groei in aantal. Dat levert wel een probleem op. In het 'dagelijkse dienstbetoon', de zorg voor weduwen, worden de Griekssprekende precies over het hoofd gezien. Dat is geen klein probleempje aan de rand van de gemeente dat wel even onderhands opgelost kan worden. Lukas doet van het probleem en de oplossing zelfs verslag in het Bijbelboek Handelingen van de apostelen. Het gaat de hele gemeente aan. Zonder dat het dienstbetoon goed geregeld is, kan het Woord niet verder. Zo belangrijk is dat dienstbetoon. › LEES VERDER
Goed voorbeeld doet goed volgen. Jezus heeft niet een van de leerlingen tot een voorbeeld gesteld, maar gaf Zelf het voorbeeld. Hij waste, als Heere en Meester, de voeten van Zijn leerlingen. Zie je in wat Ik gedaan heb?, vroeg Hij. Daar begint de navolging van Zijn voorbeeld: bij het inzien van wat Hij deed. › LEES VERDER
Tot geloof komen kun je omschrijven als: aan de voeten van Jezus terechtkomen. Dat wil zeggen: je leert van Hem en je bent dienstbaar aan Hem. In Johannes 13 zien we echter de rollen omgekeerd: Jezus aan de voeten van Zijn leerlingen. Als niemand het slavenwerk wil opknappen, legt Jezus Zijn mantel af, knielt met de waskom neer aan de voeten van Zijn leerlingen om hun voeten te wassen. › LEES VERDER